Umysł człowieka nie jest bytem oderwanym od jego ciała, jak twierdzili różni filozofowie na przestrzeni wieków. Są to układy ściśle powiązane, co od zawsze dostrzegała medycyna ludowa, a współczesna nauka dowiodła ponad wszelką wątpliwość. Powiązanie to bywa bezpośrednie, jak wpływ flory bakteryjnej jelit na stany depresyjne lub wpływ stresu na tempo akcji serca. Wpływ może być także zdecydowanie bardziej pośredni, jak w przypadku działania hormonów związanych ze stanami emocjonalnymi, chociażby z miłością, na działanie delikatnych procesów w całym organizmie. Dobrze znany i udokumentowany jest też wpływ przedłużającego się stresu na ogół mechanizmów działających w organizmie.

 

AZS – choroba autoimmunologiczna i psychosomatyczna

W przypadku Atopowego Zapalenia Skóry mówi się o chorobie autoimmunologicznej, która jednak ma podłoże z grubsza idiopatyczne, czyli zazwyczaj nie można wskazać bezpośredniego źródła zmian chorobowych. Określa się ją także jako chorobę psychosomatyczną, ponieważ objawy choroby nie są bezpośrednio związane ze zmianami morfologicznymi w organizmie. Następują pomimo faktu, iż z czysto fizycznego punktu widzenia nie zmieniło się nic. Objawy to efekt zmian emocjonalnych.

 

Kortyzol – największy wróg chorych na Atopowe Zapalenie Skóry

Kortyzol określany jest mianem hormonu stresu. Jest on wytwarzany w sytuacji zagrożenia oraz przewlekłego napięcia nerwowego. Charakterystyczny jest zwłaszcza dla długotrwałych okresów stresu. W przypadku Atopowego Zapalenia Skóry powstaje błędny krąg, ponieważ wywołana zmianami chorobowymi wzmożona produkcja kortyzolu powoduje pogorszenie się stanu skory pacjenta i generuje jeszcze większy stres.

Rozmowa o uczuciach

W leczeniu Atopowego Zapalenia skóry bardzo ważne jest dbanie o kondycję psychiczną pacjenta. Jest to szczególnie trudne w przypadku dzieci, które często nie rozumieją, dlaczego dotyka je ta poważna choroba. Zarządzanie emocjami nie jest łatwe i wymaga pozostawienia dziecku pewnej autonomii. Choroba frustruje, a nadmiar troski tylko pogłębia frustrację Warto uczyć dziecko, by wizualizowało swoje emocje, nazywało je oraz skupiało się tylko na tych pozytywnych. Pomaga zwłaszcza tak zwany praktyczny optymizm, czyli zdolność do stawiania sobie małych celów operacyjnych, których osiąganie przynosi dziecku satysfakcję i pozwala na generowanie emocji pozytywnych.

 

WIęcej o AZS i leczeniu: http://www.dermedicus.eu/dermatologia-kliniczna/atopowe-zapalenie-skory.html

 

 

Komentarze

komentarze