Kiretaż stomatologiczny jest zabiegiem wykonywanym stosunkowo rzadko i tylko w ściśle określonych sytuacjach. Większość pacjentów gabinetów dentystycznych nigdy się z nim nie spotka. Mimo to, jest on zabiegiem dobre znanym każdemu dentyście. Ma on na celu oczyszczenie kieszonek przyzębnych z bakterii oraz chorobowo zmienionych tkanek.

 

Kieszonki przyzębne
Kieszonki przyzębne to patologiczne struktury anatomiczne, które wytwarzają się w sąsiedztwie korzeni zębowych w wyniku działania szkodliwych czynników, najczęściej bakterii wywołujących stan zapalny przyzębia. Ich obecność jest charakterystyczna dla przebiegu paradontozy, ponieważ w wyniku tej choroby korzenie zębowe są odsłaniane, co zapewnia patogenom bezpośredni dostęp do głębszych, delikatniejszych części zęba. U osoby zdrowej kieszonki przyzębne nie występują, więc celem kiretażu jest ich wyeliminowanie.

Kiretaż

Istota kiretażu jest bardzo prosta. Zabieg polega na odsłonięciu zmienionych chorobowo części zęba i wykonaniu jego oczyszczenia. Najczęściej dotyczy to tkanek bezpośrednio przylegających do korzenia zębowego. W procesie kiretażu wykorzystuje się specjalne substancje dezynfekujące tkanki, jak również może dojść do konieczności usunięcia samych zmienionych chorobowo tkanek. Wachlarz możliwości, jakie ma do wykorzystania dentysta, jest tutaj dość szeroki (sprawdź więcej np: na https://www.fabdent.pl/ ).

Zabieg otwarty i zamknięty

Kiretaż może być przeprowadzony w dwóch alternatywnych podejściach jako:

• Kiretaż zamknięty
• Kiretaż otwarty

Sens obu zabiegów jest identyczny i podejmowane działania naprawcze także są tożsame. Różnica polega na sposobie, w jaki dentysta uzyskuje dostęp do zmienionych chorobowo tkanek. Kiretaż zamknięty jest podejściem możliwie nieinwazyjnym, w ramach którego lekarz odchyla powłoki dziąsła przylegające do zęba i w ten sposób uzyskuje dostęp. Jest to możliwe w wyniku zmian chorobowych, jakie dotknęły dziąsła. Kiretaż zamknięty ma zastosowanie w przypadku kieszonek przyzębnych występujących płytko.

Kiretaż otwarty jest zabiegiem mikrochirurgicznym wymagającym rozcięcia powłok dziąsła w celu uzyskania dostępu do tkanek położonych głębiej. Wykonuje się go za pomocą skalpela laserowego lub klasycznego, a po jego zakończeniu nakłada się szwy. Są one zdejmowane po około 7 dniach od wykonania kiretażu. W tym czasie należy się powstrzymywać od wzmożonej aktywności fizycznej.

Komentarze

komentarze